Het doel van een sportmedische keuring is om op basis van een risicoanalyse te komen tot een zo verantwoord mogelijk sport- en beweegadvies. Door middel van een sportmedische keuring wordt de gezondheid en de belastbaarheid goed in beeld gebracht.

Dit is met name van belang voor oudere (weer startende) sporters, intensieve sporters, inactieve mensen en patiënten met chronische aandoeningen. Voor prestatiesporters kunnen ook individuele trainingsrichtlijnen worden opgesteld. Hiervoor wordt de normale inspanningstest (zoals uitgevoerd bij een groot sportmedisch onderzoek) uitgebreid met een ademgasanalysetest of VO²-max test. Deze test geeft veel informatie over fitheid en conditie. Tijdens deze test krijgt u een masker op waarbij via de uitgeademde lucht gekeken wordt wat er met uw lichaam gebeurt tijdens maximale inspanning. Met de test kunnen de volgende waardes worden bepaald: Maximale zuurstofopname (absoluut – zegt iets over aanleg voor duursport en getraindheid) De verzuringsdrempel of omslagpunt.

Omslagpunt of anaerobe drempel is de verzuringsdrempel, waarbij het (maximale) tempo, uitgedrukt in het aantal hartslagen per minuut (hartslag bij omslagpunt) door de testpersoon gedurende een lange tijd (tot ongeveer een uur) kan worden volhouden. De hartslag bij het omslagpunt stijgt door een verbeterde conditie. Het vermogen waarop dit gebeurt is een voorspeller van duurprestaties en de hartslag kan gebruikt worden voor het optimaliseren van de trainingszones. Aan de hand van de gegevens zal de sportarts het trainingsprogramma bespreken en zo nodig aanpassen.

Nee, zeker niet. De sportmedische keuring is er voor iedereen, van beginnende sporters tot en met topsporters en voor mensen die om gezondheidsredenen moeten gaan sporten/bewegen.

In geval van een inspanningstest: sportkleding, sportschoenen en douchespullen. Eventueel eten/drinken voor na de inspanningstest.

Een klaplong, ook wel pneumothorax genoemd, bestaat in grofweg twee varianten; de spontane klaplong en de traumatische klaplong.

De spontane variant is een aandoening die vooral gezien wordt bij jonge, rokende mannen met een lang en tenger lichaam. Door lekkage van lucht uit de longblaasjes ontstaat er een negatieve druk in de longen, waardoor de long samenvalt. Zonder behandeling is de kans om opnieuw een klaplong te krijgen groot onder normobare omstandigheden (oftewel op het land). Onderwater (hyperbare omstandigheden) is die kans alleen maar groter. Ook na behandeling (plakken, lijmen) is het recidiefpercentage groot met 1-5 % kans. Een klaplong onder water kan fataal aflopen. Derhalve is een doorgemaakte spontane klaplong een absolute contra-indicatie voor het beoefenen van duiksport.

Bij een traumatische klaplong valt een long samen doordat het longvlies door een scherp of stekend voorwerp doorboord wordt. Deze variant geeft na genezing in principe geen reden tot afkeuring, tenzij pleura-adhesies zijn ontstaan. Dit is het aan elkaar vastkleven van de longvliezen door bv bindweefsel, wat een zwakke plek geeft en oorzaak kan zijn van het opnieuw optreden van een klaplong, zeker onder water. Deze pleura-adhesies kunnen met aanvullend onderzoek worden opgespoord.