Veelgestelde vragen sportmedische onderzoeken

Vragen over:

Sportgeneeskunde
Fysiotherapie
Tarieven en vergoedingen
PGO (Persoonlijke Gezondheidsomgeving)
Uw medisch dossier

Veelgestelde vragen sportmedische onderzoeken

Als u niet goed weet welk sportmedisch onderzoek het beste voor u is, doe dan de keuzehulp.

  • Zorg ervoor dat u uitgerust bent. Als u wilt sporten op de dag voor de test, doet u dan een lichte tot matige inspanning van korte duur. U kunt beter niet inspannen in de 12 uur voor de test en geen zware trainingen 48 uur voor de test.
  • U kunt beter niet teveel eten in de drie à vier uur voor de test. Een lichte maaltijd is wel verstandig.
  • Alcohol, koffie en tabak binnen 12 uur kunnen de test verstoren. Er is geen bezwaar tegen een kopje koffie ’s morgens.
  • Zorg ervoor dat u niet uitgedroogd bent, drink voldoende water.

Om te zien of er verbetering is ontstaan, wordt geadviseerd om jaarlijks een inspanningstest te laten verrichten als het gaat om de VO²-max. Een verbetering van het omslagpunt is na zes maanden te meten.

Ja, wij testen graag in optimale toestand.
Waarom een sportmedische keuring?
Het doel van een sportmedische keuring is om op basis van een risicoanalyse te komen tot een zo verantwoord mogelijk sport- en beweegadvies. Door middel van een sportmedische keuring wordt de gezondheid en de belastbaarheid goed in beeld gebracht.

Dit is met name van belang voor oudere (weer startende) sporters, intensieve sporters, inactieve mensen en patiënten met chronische aandoeningen. Voor prestatiesporters kunnen ook individuele trainingsrichtlijnen worden opgesteld. Hiervoor wordt de normale inspanningstest (zoals uitgevoerd bij een groot sportmedisch onderzoek) uitgebreid met een ademgasanalysetest of VO²-max test. Deze test geeft veel informatie over fitheid en conditie. Tijdens deze test krijgt u een masker op waarbij via de uitgeademde lucht gekeken wordt wat er met uw lichaam gebeurt tijdens maximale inspanning. Met de test kunnen de volgende waardes worden bepaald: Maximale zuurstofopname (absoluut – zegt iets over aanleg voor duursport en getraindheid) De verzuringsdrempel of omslagpunt.

Omslagpunt of anaerobe drempel is de verzuringsdrempel, waarbij het (maximale) tempo, uitgedrukt in het aantal hartslagen per minuut (hartslag bij omslagpunt) door de testpersoon gedurende een lange tijd (tot ongeveer een uur) kan worden volhouden. De hartslag bij het omslagpunt stijgt door een verbeterde conditie. Het vermogen waarop dit gebeurt is een voorspeller van duurprestaties en de hartslag kan gebruikt worden voor het optimaliseren van de trainingszones. Aan de hand van de gegevens zal de sportarts het trainingsprogramma bespreken en zo nodig aanpassen.

Nee, zeker niet. De sportmedische keuring is er voor iedereen, van beginnende sporters tot en met topsporters en voor mensen die om gezondheidsredenen moeten gaan sporten/bewegen.

In geval van een inspanningstest: sportkleding, sportschoenen en douchespullen. Eventueel eten/drinken voor na de inspanningstest.
 

Een klaplong, ook wel pneumothorax genoemd, bestaat in grofweg twee varianten; de spontane klaplong en de traumatische klaplong.

De spontane variant is een aandoening die vooral gezien wordt bij jonge, rokende mannen met een lang en tenger lichaam. Door lekkage van lucht uit de longblaasjes ontstaat er een negatieve druk in de longen, waardoor de long samenvalt. Zonder behandeling is de kans om opnieuw een klaplong te krijgen groot onder normobare omstandigheden (oftewel op het land). Onderwater (hyperbare omstandigheden) is die kans alleen maar groter. Ook na behandeling (plakken, lijmen) is het recidiefpercentage groot met 1-5 % kans. Een klaplong onder water kan fataal aflopen. Derhalve is een doorgemaakte spontane klaplong een absolute contra-indicatie voor het beoefenen van duiksport.

Bij een traumatische klaplong valt een long samen doordat het longvlies door een scherp of stekend voorwerp doorboord wordt. Deze variant geeft na genezing in principe geen reden tot afkeuring, tenzij pleura-adhesies zijn ontstaan. Dit is het aan elkaar vastkleven van de longvliezen door bv bindweefsel, wat een zwakke plek geeft en oorzaak kan zijn van het opnieuw optreden van een klaplong, zeker onder water. Deze pleura-adhesies kunnen met aanvullend onderzoek worden opgespoord.